1. Legitimatie
Legitimatie
Casus 1a: Er was eens...een treinstoring
In dit hoofdstuk wordt ingegaan op de legitimatie van dit onderzoek in termen van relevantie, belang en urgentie. Die legitimatie vindt haar oorsprong in enkele opmerkelijke bevindingen op basis van een aantal persoonlijke ervaringen (zie Casus 1a) en de kritisch-veranderkundige literatuur (voor een overzicht zie...). Rode draad daarbij was onderstaande probleemketen:
- Complexe vraagstukken worden nog altijd ten onrechte benaderd als ware het oplosbare ingewikkelde problemen met alle verlammende en iatrogene gevolgen vandien
- Op zich is dat een logisch fenomeen want probleemoplossen staat normaal gesproken in het teken van reductie, terwijl complexe problemen juist om creatie vragen
- Kortom, om innovatieve oplossingen te kunnen vinden zou de reductionistische mindset van de huidige generatie probleemoplossers (i.c. kenniswerkers) gecompleteerd moeten worden met een creatieve mindset van de kenniskunstenaar (van de Wiel, 2010).
Daarmee werd bij de onderzoeksgroep, bestaande uit Frits Meijering, Ingrid ten Have, Jacqueline Sibbes, Bob van LImburg en Harry van de Wiel, de wetenschappelijke nieuwsgierigheid gewekt. Hoe kenniswerkers te voorzien van een creatieve mindset en daarmee van een ander epistemologisch kader en wellicht zelfs ander mensbeeld? Kortom, nader onderzoek was geïndiceerd en deze thesis vormt daarvan de wetenschappelijke neerslag.
In dit hoofdstuk wordt het belang van een andere kijk op de creatieve mindset van kenniswerkers nader verkend aan de hand van een functionalistisch opgebouwd betoog. Achtereenvolgens komen aan de orde:
Meer weten? Zie Inleiding